Էս թեմայի շուրջ մի քիչ դժվար է ինձ ադեկվատ կարծիք արտահայտող համարելը, բայց դե սա իմ ՖԲ էջն է, ես էլ սովորաբար ոչ մեկին չեմ ստիպում, որ կարդան: Ադեկվատ ասացի՝ հիշեցի. հանուն ադեկվատության պիտի ասեմ, որ անընդունելի են ինձ համար Գալուստ Սահակյանի վերջին մի քանի արտահայտությունները: Իմ քաղաքական հայացքներն ու զբաղեցրածս դաշտը հաստատ ինձ չեն բարդույթավորում ու հրապարակային կարող եմ ասել, որ պարոն Սահակյանի վերջին հարցազրույցներում հնչեցրած կարծիքների հետ, մեղմ ասած, համաձայն չեմ: Միանշանակ անընդունելի է նման դրսևորումը՝ անկախ ամեն ինչից: Լավ, անդրադառնամ բուն թեմային: Չեմ կարծում, որ հանրային տրանսպորտից օգտվող մարդ կա, ով անկեղծորեն կուրախանար սակագնի թանկացումից: Քաղաքացիական ըմբոստության այս դրսևորումն իմ տեսած ամենամաքուր ու ընտիր ընդվզումն էր: Շատ ուրախ եմ, որ քաղաքապետը վերանայեց որոշումը: Քաղաքապետի քայլը պայքարող երիտասարդներին հաղթանակի բերկրանք ու ցնծություն պարգևեց, որն այս պահին շատ ավելի թանկ արժեք է, քան հարցի տնտեսական մասը: Կարծում եմ` ճիշտ էր նաև շահագրգիռ կողմերից բաղկացած հանձնաժողով ստեղծելու որոշումը: Եթե այս փուլում «վենա» մտած հին աղվեսները, ատլանտյան օվկիանոսի մյուս ափը շատ սիրող ֆիդելները իրենց «բարի» կամեցողությամբ չխանգարեն իրական ակտիվիստներին, ապա այս նախադեպը կարող է պրոյեկտվել այլ ոլորտներ, և քաղաքացիական հանրությունը, մեկը մյուսի հետևից, այլ հարցեր կլուծի: Կարծում եմ` պետք է տեղի չտալ վիրավորանքի ու առճակատման տանող սադրիչ կոչերին, լուրջ չմոտենալ արջի ծառայություններ մատուցող ճամբարափոխության չեմպիոններին: Վստահ եմ` ընդվզման «մաքրությունը» պահպանվելու դեպքում երիտասարդները և քաղաքապետը կարճ ժամանակում շատ հարցերի շուրջ համաձայնության կգան, ու հպարտություն զգալու շատ պահեր կլինեն դեռ: